Wichtige Verben und wie man sie konjugiert
Wie konjugiert man Verben der a-Konjugation:
Aktiv
oppugnare - angreifen, bestürmen
Stammformen:
oppugnare, oppugno, oppugnavi, oppugnatum
| Indikativ |
Präsens |
Futur 1 |
Futur 2 |
Imperfekt |
| Sg |
| 1. Pers |
oppugn-o |
oppugnabo |
oppugnavero |
oppugnabam |
| 2. Pers |
oppugnas |
oppugnabis |
oppugnaveris |
oppugnabas |
| 3. Pers |
oppugnat |
oppugnabit |
oppugnaverit |
oppugnabat |
Plural
|
|
|
|
|
| 1. Pers |
oppugnamus |
oppugnabimus |
oppugnaverimus |
oppugnabamus |
| 2. Pers |
oppugnatis |
oppugnabitis |
oppugnaveritis |
oppugnabatis |
| 3. Pers |
oppugnant |
oppugnabunt |
oppugnaverint |
oppugnabant |
| Indikativ |
Perfekt |
(Übersetzung) |
Plusquamperfekt |
(Übersetzung) |
| Sg |
| 1. Pers |
oppugnavi |
ich habe angegriffen |
oppugnaveram |
ich hatte angegriffen |
| 2. Pers |
oppugnavisti |
du hast angegriffen |
oppugnaveras |
du hattest angegriffen |
| 3. Pers |
oppugnavit |
er/sie/es hat angegriffen |
oppugnaverat |
er hatte angegriffen |
Plural
|
Perfekt |
(Übersetzung) |
Plusquamperfekt |
(Übersetzung) |
| 1. Pers |
oppugnavimus |
wir haben angegriffen |
oppugnaveramus |
wir hatten angegriffen |
| 2. Pers |
oppugnavistis |
sie haben angegriffen |
oppugnaveratis |
ihr hattet angegriffen |
| 3. Pers |
oppugnaverunt |
ihr habt angegriffen |
oppugnaverant |
sie hatten angegriffen |
| Konjunktiv |
Präsens |
Imperfekt |
Perfekt |
Plusquamperfekt |
| Sg |
| 1. Pers |
oppugnem |
oppugnarem |
oppugnaverim |
oppugnavissem |
| 2. Pers |
oppugnes |
oppugnares |
oppugnaveris |
oppugnavisses |
| 3. Pers |
oppugnet |
oppugnaret |
oppugnaverit |
oppugnavisset |
Plural
|
|
|
|
|
| 1. Pers |
oppugnemus |
oppugnaremus |
oppugnaverimus |
oppugnavissemus |
| 2. Pers |
oppugnetis |
oppugnaretis |
oppugnaveritis |
oppugnavissetis |
| 3. Pers |
oppugnent |
oppugnarent |
oppugnaverint |
oppugnavissent |
Passiv
oppugnari - angegriffen werden, bestürmt werden
| Indikativ |
Präsens |
(Übersetzung) |
Futur 1 |
(Übersetzung) |
| Sg |
| 1. Pers |
oppugnor |
ich werde angegriffen |
oppugnabor |
ich werde angegriffen werden |
| 2. Pers |
oppugnaris |
du wirst angegriffen |
oppugnaberis |
du wirst angegriffen werden |
| 3. Pers |
oppugnatur |
er/sie es wird angegriffen |
oppugnabitur |
er/sie/es wird angegriffen werden |
| Plural |
Präsens |
(Übersetzung) |
Futur 1 |
(Übersetzung) |
| 1. Pers |
oppugnamur |
wir werden angegriffen |
oppugnabimur |
wir werden angegriffen werden |
| 2. Pers |
oppugnamini |
ihr werdet angegriffen |
oppugnabimini |
ihr werdet angegriffen werden |
| 3. Pers |
oppugnantur |
sie werden angegriffen |
oppugnabuntur |
sie werden angegriffen werden |
| Indikativ |
Futur 2 |
(Übersetzung) |
Imperfekt |
(Übersetzung) |
| Sg |
| 1. Pers |
oppugnatus ero |
ich werde angegriffen worden sein |
oppugnabar |
ich wurde angegriffen |
| 2. Pers |
oppugnatus eris |
du wirst angegriffen worden sein |
oppugnabaris |
du wurdest angegriffen |
| 3. Pers |
oppugnatus erit |
er sie es wird angegriffen worden sein |
oppugnabatur |
er/sie/es wurde angegriffen |
Plural
|
|
(Übersetzung) |
|
(Übersetzung) |
| 1. Pers |
oppugnati erimus |
wir werden angegriffen worden sein |
oppugnabamur |
wir wurden angegriffen |
| 2. Pers |
oppugnati eritis |
ihr werdet angegriffen worden sein |
oppugnabamini |
ihr wurdet angegriffen |
| 3. Pers |
oppugnatus erint |
sie werden angegriffen worden sein |
oppugnabantur |
sie wurden angegriffen |
| Indikativ |
Perfekt |
(Übersetzung) |
Plusquamperfekt |
(Übersetzung) |
| Sg |
| 1. Pers |
oppugnatus sum |
ich bin angegriffen worden |
oppugnatus eram |
ich war angegriffen worden |
| 2. Pers |
oppugnatus es |
du bist angegriffen worden |
oppugnatus eras |
du warst angegriffen worden |
| 3. Pers |
oppugnatus est |
er/sie es ist angegriffen worden |
oppugnatus erat |
er/sie/es war angegriffen worden |
Plural
|
|
|
|
|
| 1. Pers |
oppugnati sumus |
wir sind angegriffen worden |
oppugnati eramus |
wir waren angegriffen worden |
| 2. Pers |
oppugnati estis |
ihr seid angegriffen worden |
oppugnati eratis |
ihr wart angegriffen worden |
| 3. Pers |
oppugnati sunt |
sie sind angegriffen worden |
oppugnati erant |
sie waren angegriffen worden |
| Konj. |
Präsens |
Imperfekt |
Perfekt |
Plusquamperfekt |
| Sg |
| 1. Pers |
oppugner |
oppugnarer |
oppugnatus sim |
oppugnatus essem |
| 2. Pers |
oppugneris |
oppugnareris |
oppugnatus sis |
oppugnatus esses |
| 3. Pers |
oppugnetur |
oppugnaretur |
oppugnatus sit |
oppugnatus esset |
Plural
|
|
|
|
|
| 1. Pers |
oppugnemur |
oppugnaremur |
oppugnati simus |
oppugnati essemus |
| 2. Pers |
oppugnemini |
oppugnaremini |
oppugnati sitis |
oppugnati essetis |
| 3. Pers |
oppugnentur |
oppugnarentur |
oppugnati sint |
oppugnati essent |
Das Partizip Präsens Aktiv (PPA)
| Singular |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
oppugnans |
oppugnans |
oppugnans |
| Genitiv |
oppugnantis |
oppugnantis |
oppugnantis |
| Dativ |
oppugnanti |
oppugnanti |
oppugnanti |
| Akkusativ |
oppugnantem |
oppugnantem |
oppugnans |
| Ablativ |
oppugnanti
oppugnante |
oppugnanti
oppugnante |
oppugnanti
oppugnante |
| Plural |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
oppugnantes |
oppugnantes |
oppugnantia |
| Genitiv |
oppugnantium
oppugnantum |
oppugnantium
oppugnantum |
oppugnantium
oppugnantum |
| Dativ |
oppugnantibus |
oppugnantibus |
oppugnantibus |
| Akkusativ |
oppugnantes |
oppugnantes |
oppugnantia |
| Ablativ |
oppugnantibus |
oppugnantibus |
oppugnantibus |
Das Partizip Perfekt Passiv (PPP)
| Singular |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
oppugnatus |
oppugnata |
oppugnatum |
| Genitiv |
oppugnati |
oppugnatae |
oppugnati |
| Dativ |
oppugnato |
oppugnatae |
oppugnato |
| Akkusativ |
oppugnatum |
oppugnatam |
oppugnatum |
| Ablativ |
oppugnato
|
oppugnata
|
oppugnato
|
| Plural |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
oppugnati |
oppugnatae |
oppugnata |
| Genitiv |
oppugnatorum |
oppugnatarum |
oppugnatorum |
| Dativ |
oppugnatis |
oppugnatis |
oppugnatis |
| Akkusativ |
oppugnatos |
oppugnatas |
oppugnata |
| Ablativ |
oppugnatis
|
oppugnatis
|
oppugnatis
|
Das Partizip Futur Aktiv (PFA)
| Singular |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
oppugnaturus |
oppugnatura |
oppugnaturum |
| Genitiv |
oppugnaturi |
oppugnaturae |
oppugnaturi |
| Dativ |
oppugnaturo |
oppugnaturae |
oppugnaturo |
| Akkusativ |
oppugnaturum |
oppugnaturam |
oppugnaturum |
| Ablativ |
oppugnaturo
|
oppugnatura
|
oppugnaturo
|
| Plural |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
oppugnaturi |
oppugnaturae |
oppugnatura |
| Genitiv |
oppugnaturorum |
oppugnaturarum |
oppugnaturorum |
| Dativ |
oppugnaturis |
oppugnaturis |
oppugnaturis |
| Akkusativ |
oppugnaturos |
oppugnaturas |
oppugnatura |
| Ablativ |
oppugnaturis
|
oppugnaturis
|
oppugnaturis
|
Infinitive
| Zeit |
Aktiv |
|
Passiv |
|
| Gegenwart |
oppugnare |
angreifen |
oppugnari |
angegriffen werden |
| Vorzeitigkeit |
oppugnavisse |
angegriffen
haben |
oppugnatum esse |
angegriffen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
oppugnaturum esse |
angreifen
werden |
oppugnatum iri |
[künftig, d.h. in Zukunft]
angegriffen werden |
Imperativ:
oppugna! greifen an, bestürme!
oppugnate! greife an, bestürme! |