Wichtige Verben und wie man sie konjugiert
Wie konjugiert man Verben der a-Konjugation:
Aktiv
praecipitare - stürzen, stoßen, (sich kopfüber) hinabstürzen
Stammformen:
praecipitare, praecipito, praecipitavi, praecipitatum
| Indikativ |
Präsens |
Futur 1 |
Futur 2 |
Imperfekt |
| Sg |
| 1. Pers |
praecipit-o |
praecipitabo |
praecipitavero |
praecipitabam |
| 2. Pers |
praecipitas |
praecipitabis |
praecipitaveris |
praecipitabas |
| 3. Pers |
praecipitat |
praecipitabit |
praecipitaverit |
praecipitabat |
Plural
|
|
|
|
|
| 1. Pers |
praecipitamus |
praecipitabimus |
praecipitaverimus |
praecipitabamus |
| 2. Pers |
praecipitatis |
praecipitabitis |
praecipitaveritis |
praecipitabatis |
| 3. Pers |
praecipitant |
praecipitabunt |
praecipitaverint |
praecipitabant |
| Indikativ |
Perfekt |
(Übersetzung) |
Plusquamperfekt |
(Übersetzung) |
| Sg |
| 1. Pers |
praecipitavi |
ich bin gestürzt, ich habe gestoßen |
praecipitaveram |
ich war gestürzt, ich hatte gestoßen |
| 2. Pers |
praecipitavisti |
du bist gestürzt, du hast gestoßen |
praecipitaveras |
du warst gestürzt, du hattest gestoßen |
| 3. Pers |
praecipitavit |
er/sie/es ist gestürzt, er/sie/es hat gestoßen |
praecipitaverat |
er/sie/es war gestürzt, er hatte gestoßen |
Plural
|
Perfekt |
(Übersetzung) |
Plusquamperfekt |
(Übersetzung) |
| 1. Pers |
praecipitavimus |
wir sind gestürzt, wir haben gestoßen |
praecipitaveramus |
wir waren gestürzt,
wir hatten gestoßen |
| 2. Pers |
praecipitavistis |
ihr seid gestürzt, ihr habt gestoßen |
praecipitaveratis |
ihr wart gestürzt,
ihr hattet gestoßen |
| 3. Pers |
praecipitaverunt |
sie sind gestürzt, wir haben gestoßen |
praecipitaverant |
sie waren gestürzt,
sie hatten gestoßen |
| Konjunktiv |
Präsens |
Imperfekt |
Perfekt |
Plusquamperfekt |
| Sg |
| 1. Pers |
praecipitem |
praecipitarem |
praecipitaverim |
praecipitavissem |
| 2. Pers |
praecipites |
praecipitares |
praecipitaveris |
praecipitavisses |
| 3. Pers |
praecipitet |
praecipitaret |
praecipitaverit |
praecipitavisset |
Plural
|
|
|
|
|
| 1. Pers |
praecipitemus |
praecipitaremus |
praecipitaverimus |
praecipitavissemus |
| 2. Pers |
praecipitetis |
praecipitaretis |
praecipitaveritis |
praecipitavissetis |
| 3. Pers |
praecipitent |
praecipitarent |
praecipitaverint |
praecipitavissent |
Passiv
praecipitari - gestürzt werden, gestoßen werden
| Indikativ |
Präsens |
(Übersetzung) |
Futur 1 |
(Übersetzung) |
| Sg |
| 1. Pers |
praecipitor |
ich werde gestürzt |
praecipitabor |
ich werde gestürzt werden |
| 2. Pers |
praecipitaris |
du wirst gestürzt |
praecipitaberis |
du wirst gestürzt werden |
| 3. Pers |
praecipitatur |
er/sie es wird gestürzt |
praecipitabitur |
er/sie/es wird gestürzt werden |
| Plural |
Präsens |
(Übersetzung) |
Futur 1 |
(Übersetzung) |
| 1. Pers |
praecipitamur |
wir werden gestürzt |
praecipitabimur |
wir werden gestürzt werden |
| 2. Pers |
praecipitamini |
ihr werdet gestürzt |
praecipitabimini |
ihr werdet gestürzt werden |
| 3. Pers |
praecipitantur |
sie werden gestürzt |
praecipitabuntur |
sie werden gestürzt werden |
| Indikativ |
Futur 2 |
(Übersetzung) |
Imperfekt |
(Übersetzung) |
| Sg |
| 1. Pers |
praecipitatus ero |
ich werde gestürzt worden sein |
praecipitabar |
ich wurde gestürzt |
| 2. Pers |
praecipitatus eris |
du wirst gestürzt worden sein |
praecipitabaris |
du wurdest gestürzt |
| 3. Pers |
praecipitatus erit |
er sie es wird gestürzt worden sein |
praecipitabatur |
er/sie/es wurde gestürzt |
Plural
|
|
(Übersetzung) |
|
(Übersetzung) |
| 1. Pers |
praecipitati erimus |
wir werden gestürzt worden sein |
praecipitabamur |
wir wurden gestürzt |
| 2. Pers |
praecipitati eritis |
ihr werdet gestürzt worden sein |
praecipitabamini |
ihr wurdet gestürzt |
| 3. Pers |
praecipitatus erint |
sie werden gestürzt worden sein |
praecipitabantur |
sie wurden gestürzt |
| Indikativ |
Perfekt |
(Übersetzung) |
Plusquamperfekt |
(Übersetzung) |
| Sg |
| 1. Pers |
praecipitatus sum |
ich bin gestürzt worden |
praecipitatus eram |
ich war gestürzt worden |
| 2. Pers |
praecipitatus es |
du bist gestürzt worden |
praecipitatus eras |
du warst gestürzt worden |
| 3. Pers |
praecipitatus est |
er/sie es ist gestürzt worden |
praecipitatus erat |
er/sie/es war gestürzt worden |
Plural
|
|
|
|
|
| 1. Pers |
praecipitati sumus |
wir sind gestürzt worden |
praecipitati eramus |
wir waren gestürzt worden |
| 2. Pers |
praecipitati estis |
ihr seid gestürzt worden |
praecipitati eratis |
ihr wart gestürzt worden |
| 3. Pers |
praecipitati sunt |
sie sind gestürzt worden |
praecipitati erant |
sie waren gestürzt worden |
| Konj. |
Präsens |
Imperfekt |
Perfekt |
Plusquamperfekt |
| Sg |
| 1. Pers |
praecipiter |
praecipitarer |
praecipitatus sim |
praecipitatus essem |
| 2. Pers |
praecipiteris |
praecipitareris |
praecipitatus sis |
praecipitatus esses |
| 3. Pers |
praecipitetur |
praecipitaretur |
praecipitatus sit |
praecipitatus esset |
Plural
|
|
|
|
|
| 1. Pers |
praecipitemur |
praecipitaremur |
praecipitati simus |
praecipitati essemus |
| 2. Pers |
praecipitemini |
praecipitaremini |
praecipitati sitis |
praecipitati essetis |
| 3. Pers |
praecipitentur |
praecipitarentur |
praecipitati sint |
praecipitati essent |
Das Partizip Präsens Aktiv (PPA)
| Singular |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
praecipitans |
praecipitans |
praecipitans |
| Genitiv |
praecipitantis |
praecipitantis |
praecipitantis |
| Dativ |
praecipitanti |
praecipitanti |
praecipitanti |
| Akkusativ |
praecipitantem |
praecipitantem |
praecipitans |
| Ablativ |
praecipitanti
praecipitante |
praecipitanti
praecipitante |
praecipitanti
praecipitante |
| Plural |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
praecipitantes |
praecipitantes |
praecipitantia |
| Genitiv |
praecipitantium
praecipitantum |
praecipitantium
praecipitantum |
praecipitantium
praecipitantum |
| Dativ |
praecipitantibus |
praecipitantibus |
praecipitantibus |
| Akkusativ |
praecipitantes |
praecipitantes |
praecipitantia |
| Ablativ |
praecipitantibus |
praecipitantibus |
praecipitantibus |
Das Partizip Perfekt Passiv (PPP)
| Singular |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
praecipitatus |
praecipitata |
praecipitatum |
| Genitiv |
praecipitati |
praecipitatae |
praecipitati |
| Dativ |
praecipitato |
praecipitatae |
praecipitato |
| Akkusativ |
praecipitatum |
praecipitatam |
praecipitatum |
| Ablativ |
praecipitato
|
praecipitata
|
praecipitato
|
| Plural |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
praecipitati |
praecipitatae |
praecipitata |
| Genitiv |
praecipitatorum |
praecipitatarum |
praecipitatorum |
| Dativ |
praecipitatis |
praecipitatis |
praecipitatis |
| Akkusativ |
praecipitatos |
praecipitatas |
praecipitata |
| Ablativ |
praecipitatis
|
praecipitatis
|
praecipitatis
|
Das Partizip Futur Aktiv (PFA)
| Singular |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
praecipitaturus |
praecipitatura |
praecipitaturum |
| Genitiv |
praecipitaturi |
praecipitaturae |
praecipitaturi |
| Dativ |
praecipitaturo |
praecipitaturae |
praecipitaturo |
| Akkusativ |
praecipitaturum |
praecipitaturam |
praecipitaturum |
| Ablativ |
praecipitaturo
|
praecipitatura
|
praecipitaturo
|
| Plural |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
praecipitaturi |
praecipitaturae |
praecipitatura |
| Genitiv |
praecipitaturorum |
praecipitaturarum |
praecipitaturorum |
| Dativ |
praecipitaturis |
praecipitaturis |
praecipitaturis |
| Akkusativ |
praecipitaturos |
praecipitaturas |
praecipitatura |
| Ablativ |
praecipitaturis
|
praecipitaturis
|
praecipitaturis
|
Infinitive
| Zeit |
Aktiv |
|
Passiv |
|
| Gegenwart |
praecipitare |
stürzen, stoßen |
praecipitari |
gestürzt werden |
| Vorzeitigkeit |
praecipitavisse |
gestoßen
haben |
praecipitatum esse |
gestürzt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
praecipitaturum esse |
stürzen, stoßen
werden |
praecipitatum iri |
[künftig, d.h. in Zukunft]
gestürzt werden |
Imperativ:
praecipita! stürze, stoße!
praecipitate! stürzt, stoßt! |